Καζιμίρ Μαλέβιτς, «Σουπρεματιστική σύνθεση», 1916 - 60.000.000 δολάρια. Το 1927, ο Μαλέβιτς μετέφερε σχεδόν εκατό έργα του από το Λένινγκραντ στο Βερολίνο. Όταν όμως κλήθηκε να επιστρέψει επειγόντως στη Σοβιετική Ένωση, αναγκάστηκε να εγκαταλείψει τα έργα του σε αποθήκη του αρχιτέκτονα Hugo Haring. Ο Haring διαφύλαξε τους πίνακες, που θα μπορούσαν να έχουν καταστραφεί ως «εκφυλισμένη τέχνη» στα δύσκολα χρόνια της ναζιστικής δικτατορίας. Το 1958, μετά το θάνατο του Μαλέβιτς, ο Haring πούλησε τα έργα του ζωγράφου στο Μουσείο Stedelijk του Άμστερνταμ.
Βασίλι Καντίνσκι «Φούγκα», 1914 – 22.900.000 δολάρια. Η τιμή αυτή του πίνακα αποτέλεσε τιμή ρεκόρ το 1990, όταν κανείς δεν τολμούσε να τον αγοράσει. Το ωραίο της υπόθεσης είναι ότι,σήμερα μπορούν όλοι να τον θαυμάσουν στο Ιδιωτικό Ίδρυμα Μπεγιελέρ στην Ελβετία.
Μαρκ Σαγκάλ «Γενέθλια», 1923 - 16.300.000 δολάρια. Η περίφημη ΜΟΜΑ της Νέας Υόρκης κατείχε τον πίνακα από το 1949, τον οποίο ο καλλιτέχνης φιλοτέχνησε το 1915 με τίτλο «Γενέθλια». Δεν είναι σίγουρο τι ήθελε να πει ο Σαγκάλ με αυτό το έργο του.
Αλεξέι φον Τζελένσκι «Η Schokko με καπέλο με φαρδύ γείσο», 1910- 9.430.000. δολάρια. Το Schokko είναι μάλλον ψευδώνυμο. Κάθε φορά που το μοντέλο πήγαινε στο στούντιο του καλλιτέχνη, ζητούσε μια ζεστή σοκολάτα, εξ’ ου και το παρατσούκλι "Schokko".
Νικολάι Φέτσιν «Ο Μικρός Κάουμπόι», 1940 - 6.950.000 δολάρια. Αυτός ο καλλιτέχνης από το Καζάν, σπούδασε δίπλα στον Ιλιά Ρέπιν και μετανάστευσε στην Αμερική το 1923. Πολλά έργα του φυλάσσονται στο μουσείο του Καζάν, όπου είναι ευρύτερα γνωστός, πέρα από τους υπαλλήλους του μουσείου.
Νατάλια Γκοντσαρόβα «Ισπανίδα γυναίκα», 1916 - 6.430.000 δολάρια. Η Νατάλια Γκοντσαρόβα είναι μία από τις πιο περιζήτητες ζωγράφους στην αγορά τέχνης. Τα έργα της συνήθως είναι πολύ ακριβά. Για παράδειγμα, τα «Λουλούδια» πωλήθηκαν στην τιμή των 5.520.000 δολαρίων, ενώ η «Γυμνή Νέγρα» που αγοράστηκε για την Ναόμι Γκάμπελ άγγιξε τα 2.6 εκατ. δολάρια.
Ιλιά Ρέπιν, «Παριζιάνικο Καφέ», 1875 - 4.520.000 δολάρια. Η σκηνή αυτή για την εποχή της είναι σκανδαλώδης: μια γυναίκα που τόλμησε να πάει σε καφενείο, ασυνόδευτη, σήμαινε πως ήταν ανήθικη. Οι ρώσοι επικριτές του Ρέπιν τον κατηγόρησαν ότι επέλεξε ένα επιπόλαιο θέμα, και ο καλλιτέχνης ξαναζωγράφισε τη γυναίκα 20 χρόνια μετά. Στην τροποποιημένη εκδοχή, ο πίνακας απέπνεε ένα ηθικολογικό ύφος, με μια έκφραση ντροπής στο πρόσωπο της γυναίκας. Ωστόσο, ο σουηδός ιδιοκτήτης του έργου μέσω ακτίνων Χ αποκατέστησε τον αρχικό πίνακα.
Βασίλι Πολένοφ, "Ο Χριστός και η Μοιχαλίδα", 1908 - 4.070.000 δολάρια. Η άποψη του ζωγράφου για την βιβλική ιστορία του Χριστού και της μοιχαλίδας παρολίγο να εξαφανιστεί για πάντα, καθώς σχεδίαζε να τον μεταφέρει στην Αμερική με τον Τιτανικό, αλλά ευτυχώς το σχέδιο άλλαξε τελικά.
Κονσταντίν Σόμοφ «Το Ουράνιο Τόξο», 1927 - 3.700.000 δολάρια. Το κολοσσιαίο ποσό πώλησης του πίνακα, το 2007, ακριβώς ένα χρόνο προτού χτυπήσει η παγκόσμια οικονομική κρίση, προκάλεσε μεγάλη αίσθηση. Ήταν το πιο ακριβό έργο τέχνης που πωλήθηκε στη διάρκεια της Ρωσικής Εβδομάδας Τέχνης, όπου οι μεγαλύτεροι οίκοι δημοπρασιών στις διεθνείς πρωτεύουσες πωλούν μόνο έργα ρωσικής τέχνης.
Ιλιά Καμπακόφ, «Σκαθάρι», 1985 - 2.900.000δολάρια. Ποίημα για παιδιά όπου ένα μικρό αγόρι θέλει να προσθέσει το σκαθάρι στη συλλογή του, όπως εμφανίζεται στο κάτω μέρος του πίνακα. Αυτό το ποίημα αντανακλά σήμερα το πάθος των συλλεκτών τέχνης, καθώς το έργο του Ιλιά Καμπακόφ έχει γίνει το «Σκαθάρι» που οι συλλέκτες ονειρεύονται να προσθέσουν στις συλλογές τους.
Πηγή Η ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΡΩΣΙΑ
